Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019

Sequence Specificity of Amylin-Insulin Interaction: A Fragment-based Insulin Fibrillation Inhibition Study

Publication date: Available online 17 January 2019

Source: Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - Proteins and Proteomics

Author(s): Bhisma Narayan Ratha, Rajiv K. Kar, Sujan Kalita, Sourav Kalita, Sreyan Raha, Achintya Singha, Kanchan Garai, Bhubaneswar Mandal, Anirban Bhunia

Abstract

Subcutaneous insulin delivery serves as the major treatment for the ever-increasing spread of type II diabetes worldwide. However, long-term exposure to insulin results in local aggregates at the site of injection. This therapeutic concern accentuates the need to develop newer effective excipients to stabilize the insulin in pharmaceutical formulations. The fact that in normal physiological conditions, insulin interacts with the amylin hormone co-secreted from the pancreas, we targeted a peptide-mimetic approach based on the amylin sequence. The amylin-fibrillating core (NL6- N22FGAIL27 from the human Islet Amyloid Poly-Peptide) and its derivative NFGAXL (NL6X, X = 2-aminobenzoic acid) were used as potential inhibitory peptides against insulin amyloidogenesis. The fibrillation kinetics in the presence of the inhibitors was studied using an array of biophysical and microscopic techniques. High-resolution NMR spectroscopy enabled probing of the inhibitory interaction at an atomic resolution. Our results highlight the potential of using the naturally evolved NL6 peptide as an effective therapeutic against insulin fibrillation.

Graphical abstract

Unlabelled Image



from ! Human Diseases via Alexandros G.Sfakianakis on Inoreader http://bit.ly/2VUlO2l
Αναρτήθηκε από στις

1 σχόλιο:

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)