Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 17 Μαΐου 2021

Risk Factors and Reconstruction Techniques for Persistent Cerebrospinal Fluid Leak in Patients Undergoing Endoscopic Endonasal Approach to the Posterior Fossa

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

J Neurol Surg B Skull Base
DOI: 10.1055/s-0041-1729904

Background High-flow skull base dural defects are associated with an increased risk of postoperative cerebrospinal fluid (CSF) leaks. Objective This study aimed to identify the risk factors for persistent postoperative CSF leak after endoscopic endonasal surgery (EES) and determine the ideal reconstruction strategy after initial failed repair. Methods Patients with CSF leak after intradural EES between October 2000 and February 2017 were identified. Cases with persistent CSF leak were compared with patients with similar pathologic diagnosis without a persistent leak to identify additional risk factors. Results Two hundred and twenty-three out of 3,232 patients developed postoperative CSF leak. Persistent leaks requiring more than one postoperative repair occurred in 7/223 patients (3.1%). All seven had undergone intradural approach to the posterior fossa for resection of recurrent/residual clival chordomas. This group was matched with 25 patients with recurrent/residual clival chordoma who underwent EES without postoperative CSF leak (control group). Age, gender, history of diabetes, smoking, or radiotherapy were not statistically different between the groups. Obesity (body mass index > 30) was significantly more common in the group with persistent leak (86%) compared with controls (36%) (p = 0.02). All patients with a persistent CSF leak developed meningitis (p = 0.001). Five patients with persistent leak required a pericranial flap to achieve definitive repair. Conclusion Multiple recurrent CSF leak after EES primarily occurs following resection of recurrent/residual posterior fossa chordoma. Obesity is a major risk factor and meningitis is universal with persistent leak. Flap necrosis may play a role in the development of persistent CSF leaks, and the use of secondary vascularized flaps, specifically extracranial–pericranial flaps, should be considered as an early rescue option in obese patients.
[...]

Georg Thieme Verlag KG Rüdigerstraße 14, 70469 Stuttgart, Germany

Article in Thieme eJournals:
Table of contents  |  Abstract  |  Full text

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου