Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 31 Μαΐου 2017

Urinary metabolomic profiling in rats exposed to dietary di(2-ethylhexyl) phthalate (DEHP) using ultra-performance liquid chromatography quadrupole time-of-flight tandem mass spectrometry (UPLC/Q-TOF-MS)

Abstract

Di(2-ethylhexyl) phthalate (DEHP) is an omnipresent environmental chemical with widespread nonoccupational human exposure through multiple ways. Although considerable efforts have been invested to investigate mechanisms of DEHP toxicity, the key metabolic biomarkers of DEHP toxicity remain to be identified. The aim of this study was to assess the urinary metabonomics of dietary DEHP in rats using the technique of ultra-performance liquid chromatography quadrupole time-of-flight tandem mass spectrometry (UPLC/Q-TOF-MS). Fourteen female Wistar rats were divided into two groups and given increasing dietary doses of DEHP for 30 consecutive days. The urinary metabolite profile was studied using ultra-performance liquid chromatography coupled with quadrupole time-of-flight tandem mass spectrometry. Principal component analysis (PCA) and partial least squares-discriminant analysis (PLS-DA) enabled clusters to be clearly separated. Eleven principal urinary metabolites were identified as contributing to the clusters. The clusters in the positive electrospray ionization (ESI) mode were xanthurenic acid, kynurenic acid, nonate, N6-methyladenosine, and L-isoleucyl-L-proline. The clusters in the negative ESI mode were hippuric acid, tetrahydrocortisol, citric acid, phenylpropionylglycine, cPA(18:2(9Z, 12Z)/0:0), and LysoPC(14:1(9Z)). The urinary metabonomic changes indicated that exposure to dietary DEHP can affect energy-related metabolism, liver and renal function, fatty acid metabolism, and cause DNA damage in rats. The findings of this study on the urinary metabolites and metabolic pathways of DEHP may form the basis for future studies on the mechanisms of toxicity of this commonly found environmental chemical.



from Environmental Medicine via xlomafota13 on Inoreader http://ift.tt/2rnlHzm
via IFTTT

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου