Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2019

Spontaneous breathing through face mask and high-flow nasal oxygen

Comparison of pre-oxygenation using spontaneous breathing through face mask and high-flow nasal oxygen: A prospective randomised crossover controlled study in healthy volunteers
BACKGROUND High-flow nasal oxygen (HFNO) therapy has been proposed for pre-oxygenation before intubation, but the end-tidal fraction of oxygen (ETO2) obtained remains unknown. OBJECTIVE(S) To compare the ETO2 following a 3 min pre-oxygenation with HFNO and face mask. SETTING Operating room in a primary university hospital. DESIGN A prospective, randomised crossover study. PARTICIPANTS Fifty healthy volunteers. INTERVENTIONS Participants were randomly pre-oxygenated through spontaneous breathing 100% oxygen in a face mask and with HFNO (mouth closed, heated and humidified gas flow at 60 l min–1). In the face mask group, the ETO2 was measured continuously. In the HFNO group, the nasal cannula was quickly exchanged with a face mask while the subject held their breath at end inspiration and the ETO2 was measured after a deep expiration. The protocol ended when ETO2 reached 90% or otherwise at 6 min. MAIN OUTCOME MEASURES The primary endpoint was the ETO2 after 3 min of pre-oxygenation. Secondary endpoints were the proportion of participants with an ETO2 at least 90% and the time until the ETO2 at least 90%. RESULTS The ETO2 after 3 min of pre-oxygenation was 89 (2) % and 77 (12) % in the face mask and HFNO groups [difference 12% (95% confidence interval, 95% CI: 8 to 15]; P < 0.001), respectively. After 3 min of pre-oxygenation, 54 and 4% (P < 0.001) of volunteers had an ETO2 at least 90% in the face-mask and HFNO groups, respectively. After 6 min of pre-oxygenation, 96 and 46% (P < 0.001) of volunteers had an ETO2 at least 90% in the face-mask and HFNO groups, respectively. In the face mask group, the hazard ratio to achieve an ETO2 of 90% was 5.3 (95% CI: 3.2 to 8.9; P < 0.001). CONCLUSION Our study demonstrates that pre-oxygenation with HFNO is not a reliable method of pre-oxygenation before the induction of anaesthesia. TRIAL REGISTRATION clinical trial NCT03399695. Correspondence to Jean-Luc Hanouz, Service d'Anesthésie Réanimation (niveau 6), CHU de Caen, Av Côte de Nacre, 14033 CAEN Cedex, France E-mail: hanouz-jl@chu-caen.fr © 2019 European Society of Anaesthesiology

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου