Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 21 Μαΐου 2019

Classical Tradition

Stephen Harrison, Victorian Horace: Classics and Class


Brill's Companion to the Reception of Senecan Tragedy: Scholarly, Theatrical and Literary Receptions , Eric Dodson-Robinson (ed.)


Craig Kallendorf, The Protean Virgil. Material Form and the Reception of the Classics


The Publications of the Peplos of Aristotle in the Modern Era


Hindsight as Foresight: Virgilian Retrospective Prophecy in Coopers Hill and The Destruction of Troy

Abstract

This article discusses how the Virgilian intertexts of the stag hunt in the 1642 edition of Coopers Hill support the interpretation of the passage as a commentary on the trial and execution of the Earl of Strafford, and how they allow Denham to criticize Charles I's involvement in Strafford's death. Despite this criticism, other texts, including Denham's revised (1653/5) edition of the poem, subsequently adapted the stag-hunt episode to commemorate Charles's own trial and execution. The false presentation of the 1653/5 Coopers Hill as an edition that prints an original, authentic version of the poem from 1640 draws on the Virgilian technique of retrospective prophecy to make its status as a commentary on Charles's execution more explicit. Denham repeated this technique in The Destruction of Troy (1656), which heavily revised an excerpt from his 1630s manuscript translation of Aeneid II–VI, and asserts the composition date of this earlier version in order to 'foretell' Charles's execution. Analysing these Virgilian post eventum prophecies shows how both texts simultaneously censure and mourn Charles I, and also identifies increasingly self-recriminatory elements to Denham's own royalism.



"Io ho tutto tradotto fedelmente e senza timore": la Farsaglia di Gaetano Polidori (1841)


'Casual Classicism': In Conversation with Marc Quinn


Reading Suetonius in the Seventeenth Century: The First Political Commentaries


England's Stilicho: Claudian's Political Poetry in Early Modern England


Classics Transformed, ed. Giancarlo Abbamonte and Craig Kallendorf, Pisa: Edizioni ETS, 2018, pp. 164, ISBN: 9788846751683, 20€


Alexandros Sfakianakis
Anapafseos 5 . Agios Nikolaos
Crete.Greece.72100
2841026182
6948891480

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου