Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2020

Infektionen in der Shuntchirurgie

xlomafota.13 shared this article with you from Inoreader

Zusammenfassung

Infektionen im Bereich eines Hämodialysezugangs stellen die zweithäufigste Komplikation nach der Thrombose dar, bei Vorhofkathetern sind Infektionen gar die häufigste Komplikation. Diese Infekte bedrohen sowohl den Dialysezugang selbst als auch das Leben der Patienten, da Zugangsinfektionen die Mortalität des Patientenkollektivs dramatisch erhöhen.

Neben der allgemeinen Infektdiagnostik kommt der Sonographie und der frühen Blutkulturentnahme eine besondere Bedeutung für die weitere Therapieplanung zu.

Unkomplizierte Infektionen nativer Fisteln können oft ambulant mit peroraler Antibiotikagabe erfolgreich therapiert werden, Abszesse müssen chirurgisch drainiert werden. Bei perianastomotischen Infekten besteht das Hauptrisiko in einer septischen Arrosionsblutung, sodass hier eine dringliche Operationsindikation besteht.

Prothetische Hämodialysezugänge können je nach Ausdehnung des Infekts als segmentale oder subtotale Graftexplantation, nach Möglichkeit mit prothetischem Ersatz über nicht vom Infekt tangierten Arealen (aseptischer Bypass) chirurgisch therapiert werden. Bei vollständigem Protheseninfekt muss das prothetische Material in toto entfernt werden.

Vorhofkatheterinfekte sollten stadiengerecht behandelt werden, obligat sind hier zentrale und periphere Blutkulturentnahmen. Der unkomplizierte Infekt des Exits kann bei negativer Blutkultur rein antibiotisch therapiert werden. Abszessbildungen im subkutanen Tunnel erfordern einen Katheterwechsel nach kontralateral, sofern keine Bakteriämie besteht. Bakteriäme Formen des Vorhofkatheterinfekts erfordern die dringliche Explantation des Vorhofkatheters und eine Neuanlage nach negativen Blutkulturen.
View on the web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)