Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2020

Intercarotid artery distance in the pediatric population: Implications for endoscopic transsphenoidal approaches to the skull base.

xloma.fota.13 shared this article with you from Inoreader
Related Articles

Intercarotid artery distance in the pediatric population: Implications for endoscopic transsphenoidal approaches to the skull base.

Int J Pediatr Otorhinolaryngol. 2020 Nov 25;:110520

Authors: Li L, Carrau RL, Prevedello DM, Yang B, Rowan N, Han D, London NR

Abstract
OBJECTIVE: Comprehensive quantitative evaluation of the intercarotid artery distance (ICD) in the pediatric population has not been sufficiently explored. This study aims to measure the minimal ICDs at multiple levels of the skull base to assess changes in the ICD during development.
METHODS: Measurement of the ICDs between the paired paraclival, parasellar, and paraclinoid segments of the internal carotid artery (ICA) was performed on coronal MRI from 540 patients ranging from 0 to 17 years old (n = 30 for each age). Comparison of these indices in the very young (0-5 years, Group 1) and young (6-17 years, Group 2) patients, and assessment of the degree of sphenoid sinus pneumatization was employed.
RESULTS: The narrowest ICD was located at the paraclinoid ICAs in the vast majority of cases (89.44%). When comparing the ICDs in very young age patients with the ICDs of 17 years old subjects, a statistically significant difference was found at the paraclival (ages 0-5), parasellar (ages 0-2), and paraclinoid (ages 0-4) ICDs (p < 0.05). Comparison of the ICDs between the intergroups (Group 1 and 2) also demonstrated a statistically significant difference (p < 0.0001). Pneumatization of the sphenoid sinus was initially noted to start at 3 years of age, and there were no patients with a non-pneumatized sphenoid sinus identified after 7 years of age in our cohort.
CONCLUSION: Measurement of ICDs at multiple levels provides a valuable reference for EEA procedures in the pediatric population. While the ICD may be largely stable in the pediatric population after 5 years of age, additional anatomic factors may restrict transsphenoidal access in very young patients (0-5 years).

PMID: 33261860 [PubMed - as supplied by publisher]

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου