Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2020

Municipal return to work management in cancer survivors: a controlled intervention study.

payth.elady61 shared this article with you from Inoreader

Municipal return to work management in cancer survivors: a controlled intervention study.

Acta Oncol. 2020 Dec 07;:1-8

Authors: Stapelfeldt CM, Momsen AH, Jensen AB, Andersen NT, Nielsen CV

Abstract
INTRODUCTION: Resuming work during or after cancer treatment has become an important target in cancer rehabilitation.
PURPOSE: The aim was in a controlled trial to study the return to work (RTW) effect of an early, individually tailored vocational rehabilitation intervention targeted to improve readiness for RTW in cancer survivors.
MATERIAL AND METHODS: Participants diagnosed with breast, cervix, ovary, testicular, colon-rectal, and head-and-neck cancers as well as being employed were allocated to a vocational rehabilitation intervention provided by municipal social workers (n = 83) or to usual municipal RTW management (n = 264). The intervention contained three elements: motivational communication inspired by Acceptance and Commitment Therapy by which RTW barriers were addressed, municipal cancer rehabilitation and finally employer and workplace contact. RTW effect was assessed as relative cumulative incidence proportions (RCIP) in the control and intervention group within 52 weeks of follow-up, estimated from the week where treatment ended at the hospital. RCIP was interpreted and reported as relative risk (RR) with 95% confidence intervals (CI) adjusted for gender, age cancer diagnosis, education, comorbidity, and sick leave weeks.
RESULTS: Across cancer diagnoses 69 (83.1%) and 215 (81.4%) returned to work in the intervention and control group, respectively. No statistical effect was seen (RR 1.08 (95% CI 0.98-1.19)). Repeating the analyses solely for participants with breast cancer (n = 290) showed a significant effect of the intervention (RR 1.12 (95% CI 1.01-1.23)).
CONCLUSION: More than 80% returned to work in both groups. However, no statistical difference in RTW effect was seen across cancer diagnoses within one year from being exposed to an early, individually tailored vocational rehabilitation intervention compared with usual municipal RTW management.
TRIAL REGISTRATION NUMBER: ISRCTN50753764.

PMID: 33287597 [PubMed - as supplied by publisher]

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου