Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2020

Outcomes of tissue reconstruction in distal lower leg fractures

xlomafota.13 shared this article with you from Inoreader

12891.jpg

Abstract

Background

Open and closed fractures can be associated with posttraumatic or postoperative soft tissue defects caused by initial trauma, operative procedures, or infections. This study evaluated the postoperative outcomes in patients with open or closed lower leg fractures, related soft tissue defects, and subsequent flap coverage.

Methods

We performed a retrospective single-center cohort study in a level 1 trauma center. We analyzed the patients treated from January 2012 through December 2017 and recorded demographics, treatment, and outcome data. The outcome data were measured via patient-reported Foot and Ankle Outcomes Scores (FAOS) and EQ-5D-5L scores.

Results

We included 22 patients with complicated fractures (11 open and 11 closed) and subsequent soft tissue defects and flap coverages. The mean follow-up time was 41.2 months. Twenty-one patients developed infections, and necrosis at the site of surgery manifested in all closed fractures. Therefore, all patients needed soft tissue reconstructions. Preoperatively, 16 patients underwent arterial examinations via angiography and six underwent ultrasound examinations of the venous system. Ten patients had complications involving the flaps due to ischemia and consequent necrosis. The mean EQ-5D index was 0.62 ± 0.27, and EQ-5D VAS score was 57.7 ± 20.2. The mean FAOS was 60.7 ± 22.2; in particular, quality of life was 32.3 ± 28.8. The rate of returning to work in our patient group was 37.5% after 1 year.

Conclusions

Distal tibial fractures often require revisions and soft tissue reconstruction. The evaluated patient population had poor outcomes in terms of function, quality of life, and return to work. Furthermore, patients suffering from flap ischemia have worse outcomes than those without flap ischemia.

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου