Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2021

Long‐term Outcomes for Revision Endoscopic Dacryocystorhinostomy—The Effect of the Primary Approach

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Objectives/Hypothesis

Revision endoscopic dacryocystorhinostomy (END‐DCR) is the preferred approach for failed primary surgeries, yet quality data on long‐term outcomes are lacking. This study aimed to evaluate three aspects of revision END‐DCR: 5‐year success rates, patient satisfaction, and the primary surgical approach's possible impact on revision.

Methods

This retrospective study included all revision END‐DCRs conducted at Kaplan Medical Center between the years 2002 and 2015. For long‐term follow‐up analysis, two subgroups of first and second revision END‐DCRs with a minimum of documented 5‐year follow‐up after surgery were defined. Data were analyzed according to the primary surgical approach. Surgical success was defined by either anatomical (observed patent lacrimal flow) or functional (symptoms cessation) success. Patient satisfaction was measured by a questionnaire.

Results

After exclusions, a total of 45 eyes from 38 patients who underwent revision END‐DCR surgeries were included in the study. The yearly success rates from immediate to 5 years following the first revision were 93.3%, 75.5%, 71.1%, 68.9%, 68.9%, and 68.9% for the entire cohort, respectively. Immediate and 5‐year success rates following the second revision were 88.8% and 77.8%, respectively. Primary END‐DCR showed favorable 5‐year success rates and patient satisfaction over primary external dacryocystorhinostomy (EXT‐DCR) in both first and second revisions, but this did not reach significance.

Conclusions

Revision END‐DCR carries an excellent short‐term success rate, which decreases mainly throughout the first 2 years following surgery. Postoperative follow‐up should be maintained within this timeframe. Revision END‐DCR following either primary endoscopic or EXT‐DCR produces comparable surgical outcomes and patient‐reported satisfaction.

Level of Evidence

3b Laryngoscope, 131:E682–E688, 2021

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου