Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 11 Μαΐου 2021

Chin Tuck Against Resistance Exercise for Dysphagia Rehabilitation: A Systematic Review

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

pubmed-meta-image.png

J Oral Rehabil. 2021 May 10. doi: 10.1111/joor.13181. Online ahead of print.

ABSTRACT

BACKGROUND: Chin tuck against resistance (CTAR) exercise has been recently reported to be a new therapeutic exercise method that can help improve swallowing function in patients with dysphagia. However, due to the differences in exercise protocols, methods, and the tools used across studies of CTAR exercise, an overall systematic review of these studies is necessary.

OBJECTIVE: The present s tudy investigated the exercise protocols, methods, and tools used in various studies of CTAR exercise and summarized their findings.

METHODS: We searched for studies related to CTAR exercise using electronic databases and selected nine articles for review. The articles were categorized on the basis of four criteria: study design and quality, training protocol, outcome measures, and clinical effect.

RESULTS: Four articles reported that CTAR exercise not only helped activate the suprahyoid muscle in healthy adults, but activated the sternocleidomastoid muscle less than Shaker exercise. In addition, five articles reported that CTAR exercise was effective in improving swallowing function and oral diet stage in the pharyngeal phase, including reduction of airway aspiration in patients with dysphagia after stroke.

CONCLUSIONS: CTAR exercise more selectively activates the suprahyoid muscle and is an effective therapeutic exercise for improving swallowing function in patie nts with dysphagia. Because it is less strenuous than Shaker exercise, it requires less physical burden and effort, allowing greater compliance.

PMID:33973284 | DOI:10.1111/joor.13181

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου