Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 9 Μαΐου 2021

Self-reported smell and taste recovery in coronavirus disease 2019 patients: a one-year prospective study

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Eur Arch Otorhinolaryngol. 2021 May 7. doi: 10.1007/s00405-021-06839-w. Online ahead of print.

ABSTRACT

PURPOSE: The aim of the present study was to estimate the 1 year prevalence and recovery rate of self-reported chemosensory dysfunction in a series of subjects with previous mild-to-moderate symptomatic COVID-19.

METHODS: Prospective study based on the SNOT-22, item "sense of smell or taste" and additional outcomes.

RESULTS: 268/315 patients (85.1%) completing the survey at baseline also completed the follow-up interview. The 12 months prevalence of self-reported COVID-19 associated chemosensory dysfunction was 21.3% (95% CI 16.5-26.7%). Of the 187 patients who complained of COVID-19 associated chemosensory dysfunction at baseline, 130 (69.5%; 95% CI 62.4-76.0%) reported complete resolution of smell or taste impairment, 41 (21.9%) reported a decrease in the severity, and 16 (8.6%) reported the symptom was unchanged or wor se 1 year after onset. The risk of persistence was higher for patients reporting a baseline SNOT-22 score ≥ 4 (OR = 3.32; 95% CI 1.32-8.36) as well as for those requiring ≥ 22 days for a negative swab (OR = 2.18; 95% CI 1.12-4.27).

CONCLUSION: A substantial proportion of patients with previous mild-to-moderate symptomatic COVID-19 characterized by new onset of chemosensory dysfunction still complained on altered sense of smell or taste 1 year after the onset.

PMID:33963433 | DOI:10.1007/s00405-021-06839-w

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου