Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2021

Dysphagia in non-intubated patients affected by COVID-19 infection

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Eur Arch Otorhinolaryngol. 2021 Sep 1:1-7. doi: 10.1007/s00405-021-07062-3. Online ahead of print.

ABSTRACT

PURPOSE: Patients affected by COVID-19 are assumed to be at high risk of developing swallowing disorders. However, to our best knowledge, data on the characteristics and incidence of dysphagia associated with COVID-19 are lacking, especially in non-intubated patients. Therefore, we investigated the onset of swallowing disorders in patients with laboratory-confirmed COVID-19 infection who have not been treated with invasive ventilation, in order to evaluate how the virus affected swallowing function regardless of orotracheal intubation.

METHODS: We evaluated 41 patients admitted to the COVID department of our Hospital when they had already passed the acute phase of the disease and were therefore asymptomatic but still positive for SARS-CoV-2 RNA by RT-PCR. We examined patients' clinical history and performed the Volume-Visco sity Swallow Test (VVST). Each patient also answered the Swallowing Disturbance Questionnaire (SDQ). After 6 months, we performed a follow-up in patients with swallowing disorders.

RESULTS: Eight of 41 patients (20%) presented with dysphagia symptoms during hospitalization and 2 of them (25%) still presented a SDQ high score and swallowing disorders with liquid consistency after 6 months.

CONCLUSION: Non-intubated patients can experience various grades of swallowing impairment that probably directly related to pulmonary respiratory function alterations and viral direct neuronal lesive activity. Although these symptoms show natural tendency to spontaneous resolution, their impact on a general physical impaired situation should not be underestimated, since it can adversely affect patients' recovery from COVID-19 worsening health outcomes.

PMID:34468824 | PMC:PMC8408570 | DOI:10.1007/s00405-021-07062-3

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου