Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Παρασκευή 19 Μαΐου 2017

Comparative Evaluation of Photo-Chemical AOPs for Ciprofoxacin Degradation: Elimination in Natural Waters and Analysis of pH Effect, Primary Degradation By-Products, and the Relationship with the Antibiotic Activity

Abstract

In this work, ciprofloxacin (CIP) degradation is investigated using different photo-chemical advanced oxidation processes (AOPs): Fe2+/H2O2/UV, TiO2/UV, and H2O2/UV. At natural pH, direct oxidation at the photo-generated holes showed to be the main pathway during TiO2/UV process, while H2O2/UV and Fe2+/H2O2/UV degradation mainly occurred by hydroxyl radical attack. The identification of degradation by-products confirmed the differences in the degradation pathways. Water matrix effects were also investigated by evaluating the influence of the initial pH and testing CIP degradation in mineral natural water and distilled water. Significant differences were observed associated to the pH, the H2O2/UV system being the less affected process. Natural water showed to be an inhibitor medium for the tested photo-chemical processes. Interestingly, H2O2/UV system showed again to be not considerably affected by the natural water matrix. Additionally, degradation extent of treated solutions was determined by the mineralization level (TOC removal) and the antimicrobial activity (AA) elimination using Staphylococcus aureus and Escherichia coli as probe microorganisms. Despite mineralization was no reached in any case, AA elimination was promoted by all processes suggesting the formation of by-products with non-antibiotic character. However, due to the particular degradation pathway, interesting differences were observed according to the type of bacteria when TiO2 photo-catalysis was used.



from Environmental Medicine via xlomafota13 on Inoreader http://ift.tt/2qAmnB0
via IFTTT

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου