Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 24 Μαΐου 2017

Morphological, physiological and biochemical responses of two Australian biotypes of Parthenium hysterophorus to different soil moisture regimes

Abstract

Parthenium weed is a problematic invasive species in several countries around the world. Although it is considered to be a highly invasive species within Australia, not all biotypes of parthenium weed exhibit the same ability in regard to aggressive colonization and distribution. Differences among biotypes, particularly in regard to environmental ranges as a possible basis for this variation, have not always been elucidated. To determine whether drought tolerance could be a factor in biotype demographics, we quantified the biological responses of two Australian parthenium weed biotypes known to differ in invasive ability Clermont ("high") and Toogoolawah ("low") to 100, 75 and 50% of soil water holding capacity (WHC). The Clermont biotype had greater vegetative growth, seed production and chlorophyll content than Toogoolawah, across all moisture levels. Net photosynthesis, stomatal conductance, internal CO2 concentration, seed production per plant, 1000 seed weight and subsequent germination percentage were also higher for Clermont than for Toogoolawah and were maximum at 75% WHC. Clermont plants also had higher total soluble sugar, phenolics and free proline content than Toogoolawah, and a significant increase in the levels of all of these biochemicals was observed at 50% WHC. In conclusion, Clermont grew and reproduced better than Toogoolawah across all moisture regimes consistent of enhanced invasive ability of this biotype. Overall, the ability of parthenium weed to maintain good growth, physiology and seed production under moisture stress may enable it to colonize a wide range of Australian environments.



from Environmental Medicine via xlomafota13 on Inoreader http://ift.tt/2qcdsqq
via IFTTT

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου