Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 27 Ιουνίου 2017

Impact of O 3 or O 3 /H 2 O 2 treatment via a membrane contacting system on the composition and characteristics of the natural organic matter of surface waters

Abstract

The present study aims to evaluate changes in the structure-composition of natural organic matter (NOM) that occur after the application of bubbleless ozonation or peroxone treatment of surface waters. The oxidation experiments (using 0.5–2 mg O3/mg DOC, or 2:1 O3:H2O2 molar ratio) were performed in a continuous mode, using a tubular ceramic membrane contactor. Fluorescence spectroscopy (emission-excitation matrix) and liquid chromatography-organic carbon detection (LC-OCD) were mainly used for the detailed DOC characterization. In brief, the application of single ozonation resulted to high reduction of humic-like peak fluorescence intensities (50–85%) and also to the formation of two new peaks in the region of protein-like components. The co-addition of H2O2 did not present the anticipated increase in the reduction of fluorescence intensity; however, it resulted to the further oxidation of protein-like fluorophores. LC-OCD measurements confirmed the decrease of average molecular weight of NOM during ozone treatment, due to the gradual degradation of biopolymers (14–23%) and humic substances (11–17%) towards building blocks and low molecular weight (LMW) neutrals. Advanced oxidation process (AOP) treatment by the mixture O3/H2O2 resulted in the simultaneous decrease of building blocks and LMW neutral concentrations. Conventional batch ozonation and AOP experiments were conducted using ozone-saturated solutions to investigate the effect of different contacting patterns. The results revealed that the different reaction pathways followed during bubbleless and conventional batch experiments may also influence the formation of NOM oxidation intermediates.



from Environmental Medicine via xlomafota13 on Inoreader http://ift.tt/2thsJXG
via IFTTT

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου