Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Παρασκευή 23 Ιουνίου 2017

The effects of biome and spatial scale on the Co-occurrence patterns of a group of Namibian beetles

S1146609X.gif

Publication date: August 2017
Source:Acta Oecologica, Volume 83
Author(s): Monica Pitzalis, Francesca Montalto, Valentina Amore, Luca Luiselli, Marco A. Bologna
Co-occurrence patterns (studied by C-score, number of checkerboard units, number of species combinations, and V-ratio, and by an empirical Bayes approach developed by Gotelli and Ulrich, 2010) are crucial elements in order to understand assembly rules in ecological communities at both local and spatial scales. In order to explore general assembly rules and the effects of biome and spatial scale on such rules, here we studied a group of beetles (Coleoptera, Meloidae), using Namibia as a case of study. Data were gathered from 186 sampling sites, which allowed collection of 74 different species. We analyzed data at the level of (i) all sampled sites, (ii) all sites stratified by biome (Savannah, Succulent Karoo, Nama Karoo, Desert), and (iii) three randomly selected nested areas with three spatial scales each. Three competing algorithms were used for all analyses: (i) Fixed-Equiprobable, (ii) Fixed-Fixed, and (iii) Fixed-Proportional. In most of the null models we created, co-occurrence indicators revealed a non-random structure in meloid beetle assemblages at the global scale and at the scale of biomes, with species aggregation being much more important than species segregation in determining this non-randomness. At the level of biome, the same non-random organization was uncovered in assemblages from Savannah (where the aggregation pattern was particularly strong) and Succulent Karoo, but not in Desert and Nama Karoo. We conclude that species facilitation and similar niche in endemic species pairs may be particularly important as community drivers in our case of study. This pattern is also consistent with the evidence of a higher species diversity (normalized according to biome surface area) in the two former biomes. Historical patterns were perhaps also important for Succulent Karoo assemblages. Spatial scale had a reduced effect on patterning our data. This is consistent with the general homogeneity of environmental conditions over wide areas in Namibia.



from Environmental Medicine via xlomafota13 on Inoreader http://ift.tt/2t4U6nP
via IFTTT

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου