Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 28 Ιουνίου 2017

Water–effect ratio of copper and its application on setting site-specific water quality criteria for protecting marine ecosystems of Hong Kong

Abstract

Generic water quality criteria (WQC) of a chemical are usually set based on results generated from toxicity tests which were conducted using standard laboratory water with well-controlled physiochemical properties. However, in natural aquatic environments, physiochemical characteristics, such as salinity, total suspended solid, total organic carbon and the co-existence of chemical contaminants, often vary spatially and temporally. These parameters can, in turn, alter the bioavailability of target chemicals and, thus, influence their toxicity to marine organisms. To account for site specificity, the US Environmental Protection Agency's water–effect ratio (WER = site water-LC50 / laboratory water-LC50) procedure can be applied to derive site-specific WQC. Most past studies, however, were conducted for freshwater systems. Here, for the first time, the WER of copper (Cu) was determined for three marine water control zones (WCZs) in Hong Kong: Victoria Harbour, Deep Bay and Southern WCZs. Samples of water were collected from three locations within each WCZ, while acute toxicities to the marine diatom Skeletonema costatum, intertidal copepod Tigriopus japonicus and larvae of marine medaka Oryzias melastigma were determined in site or laboratory (artificial seawater) waters. Results of this study showed that conservative final WER relative coefficients for Cu ranged from 0.57 to 0.73 for the three WCZs, and water from some locations caused >30% mortality in the fish larvae in the controls (without Cu addition). These results suggested that current generic WQC for Cu are likely under-protective for marine organisms in the three areas, and it should be tightened by multiplying it with site-specific WER to offer better protection to marine biodiversity and integrity of the ecosystem.



from Environmental Medicine via xlomafota13 on Inoreader http://ift.tt/2s2lf6Y
via IFTTT

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου