Το περιβάλλον με οικολογική σημασία: Application of the Fenton’s process in a bubble column reactor for hydroquinone degradation

Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.

Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.

Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.

Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2017

Application of the Fenton’s process in a bubble column reactor for hydroquinone degradation

Abstract

The aim of this study was to assess the degradation and mineralization of hydroquinone (HQ) by the Fenton's process in a bubble column reactor (BCR). The effect of the main operating variables, namely, air flow rate, effluent volume, hydrogen peroxide (H₂O₂) concentration, catalyst (Fe²⁺) dose, initial pH, and temperature, were assessed. For all air flow rates tested, no concentration gradients along the column were noticed, evidencing that a good mixing was reached in the BCR. For the best conditions tested ([H₂O₂] = 500 mg/L, [Fe²⁺] = 45 mg/L, T = 24 °C, Q _air = 2.5 mL/min, pH = 3.0, and V = 5 L), complete HQ degradation was reached, with ~ 39% of total organic carbon (TOC) removal, and an efficiency of the oxidant use—η _H2O2—of 0.39 (ratio between TOC removed per H₂O₂ consumed normalized by the theoretical stoichiometric value); moreover, a non-toxic effluent was generated. Under these conditions, the intermediates and final oxidation compounds identified and quantified were a few carboxylic acids, namely, maleic, pyruvic, and oxalic. As a strategy to improve the TOC removal, a gradual dosage of the optimal H₂O₂ concentration was implemented, being obtained ~ 55% of mineralization (with complete HQ degradation). Finally, the matrix effect was evaluated, for which a real wastewater was spiked with 100 mg/L of HQ; no reduction in terms of HQ degradation and mineralization was observed compared to the solution in distilled water.

from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader http://ift.tt/2k6BO2V

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)