Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2017

Biomimicry in Agriculture: Is the Ecological System-Design Model the Future Agricultural Paradigm?

Abstract

Comprising almost a third of greenhouse gas emissions and having an equally prominent role in pollution of soils, fresh water, coastal ecosystems, and food chains in general, agriculture is, alongside industry and electricity/heat production, one of the three biggest anthropogenic causes of breaching the planetary boundaries. Most of the problems in agriculture, like soil degradation and diminishing (necessary) biodiversity, are caused by unfit uses of existing technologies and approaches mimicking the agriculturally-relevant functioning natural ecosystems seem necessary for appropriate organization of our toxic and entropic agro-technologies. Our thesis is that eco-curative and sustainable uses of agro-technology require a paradigm shift from the chemical model of agro-systems to the ecological system-design model of agriculture. Particularly, following the new biomimetic paradigm of ecological innovation, we question in what sense can we mimic natural solutions in agriculture. We discern among Integrated agriculture and Permaculture, analyze their biomimetic status from the perspective of the philosophy of biomimicry, and argue that the former nature-mentored approach (contrary to the latter nature-modeled approach) is a more appropriate solution for sustainable broadscale agriculture necessary for the growing world. However, it is not clear how this agricultural bio-integration will interact with the predicted automatization of work, urban demographic momentum, and the Earth system instability, and can the Permaculture alternative emerge as a social safety-net for the anticipated technologically-redundant or economically or environmentally endangered workers. We argue both for the importance to understand Permaculture as a social safety-net and as experimental testing ground for cutting edge biomimetic technologies.



from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader http://ift.tt/2AiYuD7

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου