Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2020

Comparison of postoperative plasma D‐dimer levels between patients undergoing laparoscopic resection and conventional open resection for colorectal cancer

a.lsfakia shared this article with you from Inoreader

Abstract

Introduction

D‐dimer is widely used in clinical pretests for venous thromboembolism exclusion, and its elevation suggests the presence of thrombus. The extent of hypercoagulability after colorectal surgery has not been systematically compared between patients who have undergone laparoscopic surgery and open surgery. The present study measured D‐dimer levels sequentially in patients undergoing colorectal surgery and compared the extent of hypercoagulability between laparoscopic surgery and open surgery.

Methods

A prospective cohort study involving 169 patients who underwent resection of colorectal cancer at Saitama Medical Center, Dokkyo Medical University, was conducted between January 2013 and September 2014. To measure D‐dimer level, peripheral blood was obtained on postoperative day (POD) 1, POD4, and POD7. Enoxaparin sodium was administered twice daily as the routine prophylactic anticoagulant therapy on POD2 to 7.

Results

D‐dimer levels on POD1, POD4, and POD7 were significantly higher after open surgery than after laparoscopic surgery. Older age, pathologically advanced stage cancer, greater intraoperative blood loss and higher preoperative D‐dimer levels were significantly associated with higher D‐dimer levels on POD1, POD4, and POD7. Patients who completed the course of postoperative enoxaparin injections had significantly lower D‐dimer levels on POD7 than those who did not receive postoperative enoxaparin injections. Multiple regression analyses of postoperative D‐dimer level showed that laparoscopic surgery was a significant and independent factor affecting D‐dimer level on POD4 and POD7.

Conclusion

This study showed that postoperative D‐dimer levels were lower after laparoscopic surgery than after open surgery. The limited invasiveness of laparoscopic surgery may be beneficial to reduce the risk of postoperative deep vein thrombosis.

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου