Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2020

Fourth ventricle tumors in children: complications and influence of surgical approach.

gnorimies20.15 shared this article with you from Inoreader

Message:

The most common tumor types, in order, were medulloblastoma (94 cases) > pilocytic astrocytoma (30 cases) > ependymoma (30 cases) > choroid plexus neoplasms (5 cases) > atypical teratoid/rhabdoid tumor (4 cases), with 4 miscellaneous lesions.

Of the 67.1% of patients who presented with hydrocephalus, 45.5% had an external ventricular drain inserted (66.7% of these prior to tumor surgery, 56.9% frontal); these patients were more likely to undergo ventriculoperitoneal shunt (VPS) placement at a later date (p = 0.00673).

Fourth ventricle tumors in children: complications and influence of surgical approach.

J Neurosurg Pediatr. 2020 Oct 23;:1-10

Authors: Toescu SM, Samarth G, Layard Horsfall H, Issitt R, Margetts B, Phipps KP, Jeelani NU, Thompson DNP, Aquilina K

Abstract
OBJECTIVES: The goal of this study was to characterize the complications and morbidity related to the surgical management of pediatric fourth ventricle tumors.
METHODS: All patients referred to the authors' institution with posterior fossa tumors from 2002 to 2018 inclusive were screened to include only true fourth ventricle tumors. Preoperative imaging and clinical notes were reviewed to extract data on presenting symptoms; surgical episodes, techniques, and adjuncts; tumor histology; and postoperative complications.
RESULTS: Three hundred fifty-four children with posterior fossa tumors were treated during the study period; of these, 185 tumors were in the fourth ventricle, and 167 fourth ventricle tumors with full data sets were included in this analysis. One hundred patients were male (mean age ± SD, 5.98 ± 4.12 years). The most common presenting symptom was vomiting (63.5%). The most common tumor types, in order, were medulloblastoma (94 cases) > pilocytic astrocytoma (30 cases) > ependymoma (30 cases) > choroid plexus neoplasms (5 cases) > atypical teratoid/rhabdoid tumor (4 cases), with 4 miscellaneous lesions. Of the 67.1% of patients who presented with hydrocephalus, 45.5% had an external ventricular drain inserted (66.7% of these prior to tumor surgery, 56.9% frontal); these patients were more likely to undergo ventriculoperitoneal shunt (VPS) placement at a later date (p = 0.00673). Twenty-two had an endoscopic third ventriculostomy, of whom 8 later underwent VPS pl acement. Overall, 19.7% of patients had a VPS sited during treatment.Across the whole series, the transvermian approach was more frequent than the telovelar approach (64.1% vs 33.0%); however, the telovelar approach was significantly more common in the latter half of the series (p < 0.001). Gross-total resection was achieved in 70.7%. The most common postoperative deficit was cerebellar mutism syndrome (CMS; 28.7%), followed by new weakness (24.0%), cranial neuropathy (18.0%), and new gait abnormality/ataxia (12.6%). Use of intraoperative ultrasonography significantly reduced the incidence of CMS (p = 0.0365). There was no significant difference in the rate of CMS between telovelar or transvermian approaches (p = 0.745), and multivariate logistic regression modeling did not reveal any statistically significant relationships between CMS and surgical approach.
CONCLUSIONS: Surgical management of pediatric fourth ventricle tumors continues to evolve, and resection is increasingly performed through the telovelar route. CMS is enduringly the major postoperative complication in this patient population.

PMID: 33096529 [PubMed - as supplied by publisher]

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου