Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2021

Presence and duration of feeding tube in a 5‐year cohort of patients with head and neck cancer treated with curative intensity‐modulated radiation therapy

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Abstract

Background

Our study assessed post‐radiation therapy (RT) G‐tube presence, duration, and clinical predictors in patients with head and neck cancer (HNC).

Methods

We identified those 1–5‐years post‐RT with stage III/IV nasopharyngeal, oropharyngeal, hypopharyngeal, laryngeal, or unknown primaries. Logistic regression identified predictors of post‐RT G‐tube presence, Kaplan–Meier analysis estimated G‐tube days, and log‐rank test compared by tumor site.

Results

The 977 patients had mean age 60.6 ± 11.6 years, 804 (82.3%) male, 764 (78.2%) stage IV, and 618 (63.3%) oropharyngeal primaries. All patients received intensity‐modulated RT (IMRT), 571 (58.4%) received chemotherapy, and 698 (71.4%) prophylactic G‐tube. G‐tube prevalence 1‐ and 5‐years post‐IMRT was 7.1% and 4.8%, respectively. Median post‐IMRT G‐tube days were overall 63 (95%CI: 56–70), nasopharynx 119 (95%CI: 109–131), oropharynx 57 (95%CI: 51–68), hypopharynx 126 (95%CI: 77–256), larynx 53 (95%CI: 21–63), unknown 30 (95%CI: 17–55), of which hypopharynx was highest p < 0.001.

Conclusions

At an institution offering prophylactic G‐tube for patients with advanced HNC, no differences were found in yearly G‐tube use 1–5 years post‐IMRT. Across all patients, median post‐IMRT days with G‐tube was 63 day but those with hypopharyngeal tumors registered the most days.

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου