Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 27 Ιουλίου 2021

Subjective and objective evaluation of swallowing in lateral decubitus positions examined in healthy volunteers

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Eur Arch Otorhinolaryngol. 2021 Jul 27. doi: 10.1007/s00405-021-07001-2. Online ahead of print.

ABSTRACT

BACKGROUND: Dysphagia can result from shock, trauma, aging, head and neck neoplasms, and some cerebrovascular diseases or neuromotor degenerative disorders. Swallowing rehabilitation therapy combined with postural control of the neck, head, and body can be effective for patients with dysphagia. Though the lateral decubitus posture has been a favorable option for swallowing rehabilitation therapy, available clinical data pertaining to it are scarce.

METHODS: Twenty-seven healthy volunteers were enrolled in this study. The subjects underwent a repetitive saliva swallowing test, food swallowing test, and water swallowing test. The trials were performed in four different positions: upright sitting position, lateral decubitus position with the head raised to 60°, lateral decubitus position with the head raised to 30°, and complet e lateral decubitus position. After each trial, the subjects were asked to declare the swallowing difficulty utilizing a visual analogue scale. Swallowing time and swallowing sound level were recorded simultaneously, as objective evaluation in each trial. We analyzed the visual analogue scale scores, swallowing time, and swallowing sound levels for all the four positions.

RESULTS: The results of the visual analogue scale of the water swallowing test in the sitting position were significantly lower than those of the complete lateral decubitus position (p < 0.01). However, statistical significance was not detected in swallowing time or the swallowing sound level among the four different positions. Although subjective discomfort in swallowing was identified, difficulty of swallowing was not objectively evident in the trials, irrespective of the position.

CONCLUSIONS: A complete lateral decubitus position can be an effective and safe position in swallowing.

PMID:34313834 | DOI:10.1007/s00405-021-07001-2

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου