Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2021

A systematic review and meta-analysis of the effects of intraoral treatments for neurogenic oropharyngeal dysphagia

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

pubmed-meta-image.png

J Oral Rehabil. 2021 Nov 20. doi: 10.1111/joor.13274. Online ahead of print.

ABSTRACT

BACKGROUND: Rehabilitative treatments for oropharyngeal dysphagia, including oromotor exercises and sensory stimulation, have been widely adopted in clinical practice. However, the effects of these treatments are mainly supported by exploratory studies. As such, their clinical efficacy remains uncertain.

OBJECTIVE: Our systematic review and meta-analysis aimed to evaluate the efficacy of int raoral treatments for neurogenic oropharyngeal dysphagia based on evidence from randomised controlled trials (RCTs).

METHODS: Six electronic databases were systematically searched between January 1970 and July 2021. Data were extracted and analysed by two independent reviewers. The outcome measure was change in (any) relevant clinical swallowing-related characteristic.

RESULTS: Data from 285 dysphagic patients were collected from 8 RCT studies across a range of intraoral dysphagia treatments. The pooled effect size of all intraoral dysphagia treatments was non-significant compared to control comparators (SMD [95%CI] = 0.23 [-0.22, 0.69], p=0.31; I2 =73%). Subgroup analysis revealed that the pooled effect sizes were also non-significant for oromotor exercises (device-facilitated lip resistance exercises and tongue exercises) (SMD [95%CI] = 0.11 [-0.76, 0.97]; p=0.81; I2 =88%) and sensory stimulation (thermal-tactile, thermo-chemical and electrical st imulation) (SMD [95%CI] = 0.35 [-0.03, 0.72]; p=0.07; I2 =0%).

CONCLUSIONS: Our results showed that overall, intraoral dysphagia treatments, including oromotor exercises and sensory stimulation, do not show beneficial effects for neurogenic oropharyngeal dysphagia. The evidence for these treatments remains weak and currently inadequate to support clinical use. Large scale, multi-centre randomised controlled trials are warranted to fully explore their clinical efficacy.

PMID:34800341 | DOI:10.1111/joor.13274

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου