Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2021

Gene expression profiling of laminin α3 blocked keratinocytes reveals an immune‐independent mechanism of blistering

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Abstract

Laminin-332 pemphigoid is a rare and chronic autoimmune blistering disease which results in subepidermal blisters and erosive lesions predominantly localized to mucous membranes. As histologic inflammation is variable, and non-complement fixing IgG antibodies against laminin-332 are the predominant class of autoantibodies deposited at the epidermal basement membrane zone, we hypothesized that complement-independent pro-inflammatory and blistering pathways existed similarly to that previously shown in BP. As autoantibodies to laminin α3 are most prevalent, we studied the major cellular response to blockade of laminin α3 using a well characterized monoclonal antibody (P3H9-2). RNA-seq revealed upregulation of numerous desmosomal genes (DSG1, DSG3, DSC1, DSC3, DSP) as well as KRT1 and KRT10. Additionally, P3H9-2 treated cells demonstrated downregulation of most hemidesmosomal genes. A pro-inflammatory response was not appreciated. Using pharmacological inhibito rs, we identified both protein kinase C and NOTCH as key regulators of P3H9-2 induced differentiation. We lastly utilized 3D human skin equivalents to determine whether blockade of laminin α3 would lead to delayed blistering, consistent with keratinocyte differentiation. Significant blistering was noted after 72 hours of treatment, with only minimal separation at 24 hours. In summary, blockade of laminin α3 alters keratinocyte differentiation, representing a potential complement-independent mechanism of blistering.

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου