Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2022

Exercise-based dysphagia rehabilitation for adults with oesophageal cancer: a systematic review

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

pubmed-meta-image.png

BMC Cancer. 2022 Jan 10;22(1):53. doi: 10.1186/s12885-021-09155-y.

ABSTRACT

BACKGROUND: Dysphagia is prevalent in oesophageal cancer with significant clinical and psychosocial complications. The purpose of this study was i) to examine the impact of exercise-based dysphagia rehabilitation on clinical and quality of life outcomes in this population and ii) to identify key rehabilitation components that may inform future research in this area.

METHODS: Randomised control trials (RCT), non-RCTs, cohort studies and case series were included. 10 databases (CINAHL Complete, MEDLINE, EMBASE, Web of Science, CENTRAL, and ProQuest Dissertations and Theses, OpenGrey, PROSPERO, RIAN and SpeechBITE), 3 clinical trial registries, and relevant conference abstracts were searched in November 2020. Two independent authors assessed articles for eligibility before completing data extraction, quality assessment using ROBINS-I and Downs and Black Checklist, followed by descriptive data analysis. The primary outcomes included oral intake, respiratory status and quality of life. All comparable outcomes were combined and discussed throughout the manuscript as primary and secondary outcomes.

RESULTS: Three single centre non-randomised control studies involving 311 participants were included. A meta-analysis could not be completed due to study heterogeneity. SLT-led post-operative dysphagia intervention led to significantly earlier start to oral intake and reduced length of post-operative hospital stay. No studies found a reduction in aspiration pneumonia rates, and no studies included patient reported or quality of life outcomes. Of the reported secondary outcomes, swallow prehabilitation resulted in significantly improved swallow efficiency following oesophageal surgery compared to the control group, and rehabilitation following surgery resulted in significantly reduced vallecular and pyriform sinus residue. The three studies were found to have 'serious' to 'critical' risk of bias.

CONCLUSIONS: This systematic review highlights a low-volume of low-quality evidence to support exercise-based dysphagia rehabilitation in adults undergoing surgery for oesophageal cancer. As dysphagia is a common symptom impacting quality of life throughout survivorship, findings will guide future research to determine if swallowing rehabilitation should be included in enhanced recovery after surgery (ERAS) programmes. This review is limited by the inclusion of non- randomised control trials and the reliance on Japanese interpretation which may have resulted in bias. The reviewed studies were all of weak design with limited data reported.

PMID:35012495 | DOI:10.1186/s12885-021-09155-y

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου