Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2022

Microglia phenotypes are associated with subregional patterns of concomitant tau, amyloid-β and α-synuclein pathologies in the hippocampus of patients with Alzheimer’s disease and dementia with Lewy bodies

xlomafota.13 shared this article with you from Inoreader

40478.jpg

Abstract

The cellular alterations of the hippocampus lead to memory decline, a shared symptom between Alzheimer's disease (AD) and dementia with Lewy Bodies (DLB) patients. However, the subregional deterioration pattern of the hippocampus differs between AD and DLB with the CA1 subfield being more severely affected in AD. The activation of microglia, the brain immune cells, could play a role in its selective volume loss. How subregional microglia populations vary within AD or DLB and across these conditions remains poorly understood. Furthermore, how the nature of the hippocampal local pathological imprint is associated with microglia responses needs to be elucidated. To this purpose, we employed an automated pipeline for analysis of 3D confocal microscopy images to assess CA1, CA3 and DG/CA4 subfields microglia responses in post-mortem hippocampal samples from late-onset AD (n = 10), DLB (n = 8) and age-matched control (CTL) (n =� ��11) individuals. In parallel, we performed volumetric analyses of hyperphosphorylated tau (pTau), amyloid-β (Aβ) and phosphorylated α-synuclein (pSyn) loads. For each of the 32,447 extracted microglia, 16 morphological features were measured to classify them into seven distinct morphological clusters. Our results show similar alterations of microglial morphological features and clusters in AD and DLB, but with more prominent changes in AD. We identified two distinct microglia clusters enriched in disease conditions and particularly increased in CA1 and DG/CA4 of AD and CA3 of DLB. Our study confirms frequent concomitance of pTau, Aβ and pSyn loads across AD and DLB but reveals a specific subregional pattern for each type of pathology, along with a generally increased severity in AD. Furthermore, pTau and pSyn loads were highly correlated across subregions and conditions. We uncovered tight associations between microglial changes and the subfield pathological imprint. Our findi ngs suggest that combinations and severity of subregional pTau, Aβ and pSyn pathologies transform local microglia phenotypic composition in the hippocampus. The high burdens of pTau and pSyn associated with increased microglial alterations could be a factor in CA1 vulnerability in AD.

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου