Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 5 Ιουνίου 2017

Association of atmospheric concentrations of polycyclic aromatic hydrocarbons with their urinary metabolites in children and adolescents

Abstract

This study aims to determine the atmospheric concentrations of particulate matter 2.5 (PM2.5)-bounded polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) and their association with their urinary metabolites in children and adolescents. This study was conducted from October 2014 to March 2016 in Isfahan, Iran. We measured 16 species of PAHs bounded to PM2.5 by gas chromatography mass spectrometry (GC/MS) from 7 parts of the city. Moreover, PAH urinary metabolites were measured in 186 children and adolescents, randomly selected from households. Urinary metabolites consisted of 1-hydroxy naphthalene (1-naphthol), 2-hydroxy naphthalene (2-naphthol), 9-hydroxy phenanthrene (9-phenanthrol), and 1-hydroxy pyrene using GC/MS. Considering the short half-lives of PAHs, we measured the metabolites twice with 4 to 6 months of time interval. We found that the ambient concentrations of PAHs were significantly associated with their urinary metabolites. 1-hydroxy naphthalene and 2-hydroxy naphthalene concentrations showed an increase of 1.049 (95% CI: 1.030, 1.069) and 1.047 (95% CI: 1.025, 1.066) for each unit increase (1 ng/m3) in ambient naphthalene. Similarly, 1-hydroxy pyrene showed an increase of 1.009 (95% CI: 1.006–1.011) for each unit increase (1 ng/m3) in ambient pyrene concentration after adjustment for body mass index, physical activity level, urinary creatinine, age, and sex. The association of urinary 9-hydroxyphenanthrene and ambient phenantherene was significant in the crude model; however after adjustment for the abovementioned covariates, it was no more significant. We found significant correlations between exposure to ambient PM2.5-bounded PAHs and their urinary excretion. Considering the adverse health effects of PAHs in the pediatric age group, biomonitoring of PAHs should be underscored; preventive measures need to be intensified.



from Environmental Medicine via xlomafota13 on Inoreader http://ift.tt/2rF8ekz
via IFTTT
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)