Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 19 Ιουνίου 2017

Impact of evolving isoprene mechanisms on simulated formaldehyde: An inter-comparison supported by in situ observations from SENEX

S13522310.gif

Publication date: September 2017
Source:Atmospheric Environment, Volume 164
Author(s): Margaret R. Marvin, Glenn M. Wolfe, Ross J. Salawitch, Timothy P. Canty, Sandra J. Roberts, Katherine R. Travis, Kenneth C. Aikin, Joost A. de Gouw, Martin Graus, Thomas F. Hanisco, John S. Holloway, Gerhard Hübler, Jennifer Kaiser, Frank N. Keutsch, Jeff Peischl, Ilana B. Pollack, James M. Roberts, Thomas B. Ryerson, Patrick R. Veres, Carsten Warneke
Isoprene oxidation schemes vary greatly among gas-phase chemical mechanisms, with potentially significant ramifications for air quality modeling and interpretation of satellite observations in biogenic-rich regions. In this study, in situ observations from the 2013 SENEX mission are combined with a constrained 0-D photochemical box model to evaluate isoprene chemistry among five commonly used gas-phase chemical mechanisms: CB05, CB6r2, MCMv3.2, MCMv3.3.1, and a recent version of GEOS-Chem. Mechanisms are evaluated and inter-compared with respect to formaldehyde (HCHO), a high-yield product of isoprene oxidation. Though underestimated by all considered mechanisms, observed HCHO mixing ratios are best reproduced by MCMv3.3.1 (normalized mean bias = −15%), followed by GEOS-Chem (−17%), MCMv3.2 (−25%), CB6r2 (−32%) and CB05 (−33%). Inter-comparison of HCHO production rates reveals that major restructuring of the isoprene oxidation scheme in the Carbon Bond mechanism increases HCHO production by only ∼5% in CB6r2 relative to CB05, while further refinement of the complex isoprene scheme in the Master Chemical Mechanism increases HCHO production by ∼16% in MCMv3.3.1 relative to MCMv3.2. The GEOS-Chem mechanism provides a good approximation of the explicit isoprene chemistry in MCMv3.3.1 and generally reproduces the magnitude and source distribution of HCHO production rates. We analytically derive improvements to the isoprene scheme in CB6r2 and incorporate these changes into a new mechanism called CB6r2-UMD, which is designed to preserve computational efficiency. The CB6r2-UMD mechanism mimics production of HCHO in MCMv3.3.1 and demonstrates good agreement with observed mixing ratios from SENEX (−14%). Improved simulation of HCHO also impacts modeled ozone: at ∼0.3 ppb NO, the ozone production rate increases ∼3% between CB6r2 and CB6r2-UMD, and rises another ∼4% when HCHO is constrained to match observations.



from Environmental Medicine via xlomafota13 on Inoreader http://ift.tt/2sMY3h7
via IFTTT

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου