Publication date: October 2017
Source:Atmospheric Environment, Volume 167
Author(s): Uarporn Nopmongcol, Yesica Alvarez, Jaegun Jung, John Grant, Naresh Kumar, Greg Yarwood
Evaluating long-term air quality trends can demonstrate effectiveness of control strategies and guide future air quality management planning. Observations have shown that ozone (O3) and fine particulate matter (PM2.5) in the US have declined since as early as 1980 in some areas. But observation trends alone cannot separate effects of changes in local and global emissions to US air quality which are important to air quality planners. This study uses a regional model (CAMx) nested within a global model (GEOS-Chem) to characterize regional changes in O3 and PM2.5 due to the intercontinental transport and local/regional emissions representing six modeling years within five decades (1970–2020). We use the CAMx Source Apportionment Technology (OSAT/PSAT) to estimate contributions from 6 source sectors in 7 source regions plus 6 other groups for a total of 48 tagged contributions. On-road mobile sources consistently make the largest U.S. anthropogenic emissions contribution to O3 in all cities examined even though they decline substantially from 1970 to 2005 and also from 2005 to 2020. Off-road mobile source contributions increase from 1970 to 2005 and then decrease after 2005 in all of the cities. The boundary conditions, mostly from intercontinental transport, contribute more than 20 ppb to high maximum daily 8-h average (MDA8) O3 for all six years. We found that lowering NOx emissions raises O3 formation efficiency (OFE) across all emission categories which will limit potential O3 benefits of local NOx strategies in the near future. PM2.5 benefited from adoption of control devices between 1970 and 1980 and has continued to decline through 2005 and expected to decline further by 2020. Area sources such as residential, commercial and fugitive dust emissions stand out as making large contributions to PM2.5 that are not declining. Inter-regional transport is less important in 2020 than 1990 for both pollutants.
from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader http://ift.tt/2vGUYQc
Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.
Πέμπτη 17 Αυγούστου 2017
Source contributions to United States ozone and particulate matter over five decades from 1970 to 2020
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου