Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017

IJERPH, Vol. 14, Pages 1161: Higher Mortality in Trauma Patients Is Associated with Stress-Induced Hyperglycemia, but Not Diabetic Hyperglycemia: A Cross-Sectional Analysis Based on a Propensity-Score Matching Approach

IJERPH, Vol. 14, Pages 1161: Higher Mortality in Trauma Patients Is Associated with Stress-Induced Hyperglycemia, but Not Diabetic Hyperglycemia: A Cross-Sectional Analysis Based on a Propensity-Score Matching Approach

International Journal of Environmental Research and Public Health doi: 10.3390/ijerph14101161

Authors: Cheng-Shyuan Rau Shao-Chun Wu Yi-Chun Chen Peng-Chen Chien Hsiao-Yun Hsieh Pao-Jen Kuo Ching-Hua Hsieh

Background: Stress-induced hyperglycemia (SIH) is a form of hyperglycemia secondary to stress and commonly occurs in patients with trauma. Trauma patients with SIH have been reported to have an increased risk of mortality. However, information regarding whether these trauma patients with SIH represent a distinct group with differential outcomes when compared to those with diabetic hyperglycemia (DH) remains limited. Methods: Diabetes mellitus (DM) was determined by patient history and/or admission glycated hemoglobin (HbA1c) ≥6.5%. Non-diabetic normoglycemia (NDN) was determined by a serum glucose level <200 mg/dL in the patients without DM. Diabetic normoglycemia (DN) was determined by a serum glucose level <200 mg/dL in the patients with DM. DH and SIH was diagnosed by a serum glucose level ≥200 mg/dL in the patients with and without DM, respectively. Detailed data of these four groups of hospitalized patients, which included NDN (n = 7806), DN (n = 950), SIH (n = 493), and DH (n = 897), were retrieved from the Trauma Registry System at a level I trauma center between 1 January 2009 and 31 December 2015. Patients with incomplete registered data were excluded. Categorical data were compared with Pearson chi-square tests or two-sided Fisher exact tests. The unpaired Student's t-test and the Mann–Whitney U-test were used to analyze normally distributed continuous data and non-normally distributed data, respectively. Propensity-score-matched cohorts in a 1:1 ratio were allocated using NCSS software with logistic regression to evaluate the effect of SIH and DH on the outcomes of patients. Results: The SIH (median [interquartile range: Q1–Q3], 13 [9–24]) demonstrated a significantly higher Injury Severity Score (ISS) than NDN (9 [4–10]), DN (9 [4–9]), and DH (9 [5–13]). SIH and DH had a 12.3-fold (95% confidence interval [CI] 9.31–16.14; p < 0.001) and 2.4-fold (95% CI 1.71–3.45; p < 0.001) higher odds of mortality, respectively, when compared to NDN. However, in the selected propensity-score-matched patient population, SIH had a 3.0-fold higher odd ratio of mortality (95% CI 1.96–4.49; p < 0.001) than NDN, but DH did not have a significantly higher mortality (odds ratio 1.2, 95% CI 0.99–1.38; p = 0.065). In addition, SIH had 2.4-fold higher odds of mortality (95% CI 1.46–4.04; p = 0.001) than DH. These results suggest that the characteristics and injury severity of the trauma patients contributed to the higher mortality of these patients with hyperglycemia upon admission, and that the pathophysiological effect of SIH was different from that of DH. Conclusions: Although there were worse mortality outcomes among trauma patients presenting with hyperglycemia, this effect was only seen in patients with SIH, but not DH when controlling for age, sex, pre-existed co-morbidities, and ISS.



from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader http://ift.tt/2kcoUzF

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου