Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Παρασκευή 27 Οκτωβρίου 2017

Particle exposure and inhaled dose during commuting in Singapore

Publication date: December 2017
Source:Atmospheric Environment, Volume 170
Author(s): Sok Huang Tan, Matthias Roth, Erik Velasco
Exposure concentration and inhaled dose of particles during door-to-door trips walking and using motorized transport modes (subway, bus, taxi) are evaluated along a selected route in a commercial district of Singapore. Concentrations of particles smaller than 2.5 μm in size (PM2.5), black carbon, particle-bound polycyclic aromatic hydrocarbons, number of particles, active surface area and carbon monoxide have been measured in-situ using portable instruments. Simultaneous measurements were conducted at a nearby park to capture the background concentrations. The heart rate of the participants was monitored during the measurements as a proxy of the inhalation rate used to calculate the inhaled dose of particles. All measured metrics were highest and well above background levels during walking. No significant difference was observed in the exposure concentration of PM2.5 for the three motorized transport modes, unlike for the metrics associated with ultrafine particles (UFP). The concentration of these freshly emitted particles was significantly lower on subway trips. The absence of combustion sources, use of air conditioning and screen doors at station platforms are effective measures to protect passengers' health. For other transport modes, sections of trips close to accelerating and idling vehicles, such as bus stops, traffic junctions and taxi stands, represent hotspots of particles. Reducing the waiting time at such locations will lower pollutants exposure and inhaled dose during a commute. After taking into account the effect of inhalation and travel duration when calculating dose, the health benefit of commuting by subway for this particular district of Singapore became even more evident. For example, pedestrians breathe in 2.6 and 3.2 times more PM2.5 and UFP, respectively than subway commuters. Public buses were the second best alternative. Walking emerged as the worst commuting mode in terms of particle exposure and inhaled dose.

Graphical abstract

image


from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader http://ift.tt/2yaHkaA

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου