Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017

Different autonomic responses to occupational and leisure time physical activities among blue-collar workers

Abstract

Purpose

The differential effect of occupational and leisure time physical activity on cardiovascular health is termed the physical activity health paradox. Cardiac autonomic modulation could bring insights about the underlying mechanism behind this differential effect. The aim was to compare heart rate variability (HRV) during different activities (sitting, standing and moving) at work and leisure among blue-collar workers.

Methods

One hundred thirty-eight workers from the NOMAD cohort were included. Data from physical activity and HRV were obtained for 3–4 days using tri-axial accelerometers (Actigraph GT3X+) and a heart rate monitor (Actiheart). HRV indices were determined during sitting, standing and moving both at work and leisure. Linear mixed-models with two fixed factors (activities and domains) were applied to investigate differences in HRV indices adjusting for individual and occupational factors.

Results

The results showed significant effects of domain (p < 0.01), physical activity type (p < 0.01) and interaction between domain and activity type (p < 0.01) on HRV indices. Mean heart rate (IBI) and parasympathetic measures of HRV (RMSSD and HF) were lower for sitting (p < 0.01) and higher for moving (p < 0.01) during work compared with leisure, while no difference between domains was found for standing (p > 0.05). Sympathovagal balance (LF/HF) was higher during work for sitting and moving (p < 0.01), but showed no difference for standing (p = 0.62).

Conclusions

Differences in cardiac autonomic modulation between work and leisure were found, indicating sympathetic predominance during work and parasympathetic predominance during leisure for sitting. Autonomic responses can be part of the mechanism that explains the differential effect of occupational and leisure time physical activity on health.



from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader http://ift.tt/2jiXNj2
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)