Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2017

A tripartite mode of action approach for investigating the impact of aneugens on tubulin polymerization

Chemical-induced disruption of the cellular microtubule network is one key mechanism of aneugenicity. Since recent data indicate that genotoxic effects of aneugens show nonlinear dose-response relationships, margins of safety can be derived with the ultimate goal to perform a risk assessment for the support of drug development. Furthermore, microtubule-interacting compounds are widely used for cancer treatment. While there is a need to support the risk assessment of tubulin-interacting chemicals using reliable mechanistic assays, no standard assays exist to date in regulatory genotoxicity testing for the distinction of aneugenic mechanisms. Recently reported methods exclusively rely on either biochemical, morphological, or cytometric endpoints. Since data requirements for the diverse fields of application of those assays differ strongly, the use of multiple assays for a correct classification of aneugens is ideal. We here report a tripartite mode of action approach comprising a cell-free biochemical polymerization assay and the cell-based methods cellular imaging and flow cytometry. The biochemical assay measures tubulin polymerization over time whereas the two cell-based assays quantify tubulin polymer mass. We herein show that the flow cytometric method yielded IC50 values for tubulin destabilizers and EC50 values for tubulin stabilizers as well as cell cycle information. In contrast, cellular imaging complemented these findings with characteristic morphological patterns. Biochemical analysis yielded kinetic information on tubulin polymerization. This multiplex approach is able to create holistic effect profiles which can be individually customized to the research question with regard to quality, quantity, usability, and economy. Environ. Mol. Mutagen., 2017. © 2017 Wiley Periodicals, Inc.



from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader http://ift.tt/2AnS7OG

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου