Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2017

Characteristics of polycyclic aromatic hydrocarbons in PM 2.5 emitted from different cooking activities in China

Abstract

Nineteen polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) in PM2.5 emitted from five different cooking activities were characterized, and their influencing factors were determined. The total quantified particle-bounded PAH concentrations (ΣPAHs) in the airs from the cooking activities were 4.2–36.5-fold higher than those in corresponding backgrounds. The highest ΣPAHs were seen in cafeteria frying (783 ± 499 ng/m3), followed by meat roasting (420 ± 191 ng/m3), fish roasting (210 ± 105 ng/m3), snack-street boiling (202 ± 230 ng/m3), and cafeteria boiling (150 ± 65 ng/m3). The main influencing factors on the PAH emissions were cooking methods, fat contents in raw materials, and oil consumptions. Four- to six-ringed PAHs had the highest contributions to the ΣPAHs (avg. 87.5%). Diagnostic ratios of individual PAH were similar between the two charbroiling and other three conventional Chinese cooking methods, respectively, demonstrating the dominance of cooking methods in the PAH emissions. Remarkably high benzo(b)fluoranthene/benzo(k)fluoranthene (BbF/BkF) ratio (8.31) was seen in the snack-street boiling, attributed to the coal combustion as cooking fuel. Both fluoranthene/(fluoranthene + pyrene) [FLT/(FLT + PYR)] and benzo(a)anthracene/(benzo(a)anthracene + chrysene) [BaA/(BaA + CHR)] ratios were higher for the oil-based cooking than those from the water-based ones. In addition, two ratios of indeno(1,2,3-cd)pyrene/(indeno(1,2,3-cd)pyrene + benzo(g,h,i)perylene) [IPY/(IPY + BPE)] and benzo(a)pyrene/(benzo(a)pyrene + benzo(g,h,i)perylene) [BaP/(BaP + BPE)] were higher for two charbroiling than the three conventional Chinese cooking methods. The characterization work in this study is particularly important since cooking is a potential contributor of atmospheric PAHs in urban China. Carcinogenic potencies of PAHs were assessed by comparison with the air quality guideline and health risk estimation. The BaP and BaP equivalent were higher for the oil-based than the water-based cooking activities.



from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader http://ift.tt/2AAGTa6
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)