Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2018

IJERPH, Vol. 15, Pages 238: Near-Patient Sampling to Assist Infection Control—A Case Report and Discussion

IJERPH, Vol. 15, Pages 238: Near-Patient Sampling to Assist Infection Control—A Case Report and Discussion

International Journal of Environmental Research and Public Health doi: 10.3390/ijerph15020238

Authors: Julian Tang Elizabeth Hoyle Sammy Moran Manish Pareek

Air sampling as an aid to infection control is still in an experimental stage, as there is no consensus about which air samplers and pathogen detection methods should be used, and what thresholds of specific pathogens in specific exposed populations (staff, patients, or visitors) constitutes a true clinical risk. This case report used a button sampler, worn or held by staff or left free-standing in a fixed location, for environmental sampling around a child who was chronically infected by a respiratory adenovirus, to determine whether there was any risk of secondary adenovirus infection to the staff managing the patient. Despite multiple air samples taken on difference days, coinciding with high levels of adenovirus detectable in the child's nasopharyngeal aspirates (NPAs), none of the air samples contained any detectable adenovirus DNA using a clinically validated diagnostic polymerase chain reaction (PCR) assay. Although highly sensitive, in-house PCR assays have been developed to detect airborne pathogen RNA/DNA, it is still unclear what level of specific pathogen RNA/DNA constitutes a true clinical risk. In this case, the absence of detectable airborne adenovirus DNA using a conventional diagnostic assay removed the requirement for staff to wear surgical masks and face visors when they entered the child's room. No subsequent staff infections or outbreaks of adenovirus have so far been identified.



from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader http://ift.tt/2EoPqMK

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου