Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2018

Potentiation of a neuronal nicotinic receptor via pseudo-agonist site

Abstract

Neuronal nicotinic receptors containing α4 and β2 subunits assemble in two pentameric stoichiometries, (α4)3(β2)2 and (α4)2(β2)3, each with distinct pharmacological signatures; (α4)3(β2)2 receptors are strongly potentiated by the drug NS9283, whereas (α4)2(β2)3 receptors are unaffected. Despite this stoichiometry-selective pharmacology, the molecular identity of the target for NS9283 remains elusive. Here, studying (α4)3(β2)2 receptors, we show that mutations at either the principal face of the β2 subunit or the complementary face of the α4 subunit prevent NS9283 potentiation of ACh-elicited single-channel currents, suggesting the drug targets the β2–α4 pseudo-agonist sites, the α4–α4 agonist site, or both sites. To distinguish among these possibilities, we generated concatemeric receptors with mutations at specified subunit interfaces, and monitored the ability of NS9283 to potentiate ACh-elicited single-channel currents. We find that a mutation at the principal face of the β2 subunit at either β2–α4 pseudo-agonist site suppresses potentiation, whereas mutation at the complementary face of the α4 subunit at the α4–α4 agonist site allows a significant potentiation. Thus, monitoring potentiation of single concatemeric receptor channels reveals that the β2–α4 pseudo-agonist sites are required for stoichiometry-selective drug action. Together with the recently determined structure of the (α4)3(β2)2 receptor, the findings have implications for structure-guided drug design.



http://bit.ly/2CIImvu

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου