Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2021

Identification of miR-145 as a regulator of the cardiomyocyte inflammatory response and oxidative stress under hyperglycemia

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Exp Ther Med. 2021 May;21(5):467. doi: 10.3892/etm.2021.9898. Epub 2021 Mar 8.

ABSTRACT

The current study aimed to explore the effects of microRNA (miR)-145 on the inflammatory response and oxidative stress (OS) in high glucose (HG)-induced cardiomyocytes, as well as the specific mechanism underlying this action. H9c2 cells were treated with 33 mmol/l glucose (HG group) or cotreated with 24.5 mmol/l mannitol and 5.5 mmol/l glucose (hypertonic group), and the expression levels of miR-145 and ADP ribosylation factor 6 (ARF6) were detected. The cells were transfected with pcDNA3.1-ARF6, miR-145 mimics or corresponding negative controls prior to the assessment of cell survival rate. Levels of lactate dehydrogenase (LDH), reactive oxygen species (ROS) and malondialdehyde (MDA), as well as the activities of superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT) and glutathione peroxidase (GPx), and the levels of IL-6, TNF-α and monocyte chemoattractant protein-1 (MCP-1) were subsequently determined. The apoptotic rate of H9c2 cells was examined by flow cytometry. The interaction between miR-145-ARF6 was predicted and confirmed by luciferase reporter assays. In the HG group, miR-145 expression was significantly decreased and ARF6 expression significantly increased compared with controls. Furthermore, the levels of inflammatory factors (IL-6, TNF-α and MCP-1), LDH, ROS and MDA were significantly elevated in the HG group compared with controls. Significantly decreased SOD, CAT and GPx activities and significantly increased numbers of apoptotic cells were observed in the HG group compared with controls. The cells transfected with miR-145 mimics exhibited significantly decreased LDH, ROS and MDA levels, significantly increased antioxidant enzyme activities and significantly decreased apoptotic rates compared with controls, while the opposite results were observed in cells transfected with pcDNA3.1-ARF6. Moreover, co-transfection with miR-145 mimics and pcDNA3.1-ARF6 exacerbated the inflammatory response and OS injury in HG-induced cardiomyocytes compared with cells transfected with miR-145 mimics alone. Furthermore, miR-145 negatively targeted ARF6. miR-145 attenuated the HG-induced inflammatory response and OS injury in cardiomyocytes by negatively regulating ARF6, which may contribute to providing a theoretical basis for the treatment of diabetic cardiomyopathy.

PMID:33763154 | PMC:PMC7983182 | DOI:10.3892/etm.2021.9898

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου