Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2021

Engineering Functional Skin Constructs: A Quantitative Comparison of Three‐Dimensional Bioprinting with Traditional Methods

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Abstract

Tissue engineering has been successful in reproducing human skin equivalents while incorporating new approaches such as three-dimensional (3D) bioprinting. The latter method offers a plethora of advantages including increased production scale, ability to incorporate multiple cell types, and printing on demand. However, the quality of printed skin equivalents compared to those developed manually has never been assessed. To leverage the benefits of this method, it is imperative that 3D printed skin should be structurally and functionally similar to real human skin. Here, we developed four bilayered human skin epidermal-dermal equivalents: non-printed dermis and epidermis (NN), printed dermis and epidermis (PP), printed epidermis and non-printed dermis (PN), and non-printed epidermis and printed dermis (NP). The effects of printing induced shear stress [0.025 kPa (epidermis); 0.049 kPa (dermis)] were characterized both at the cellular and at the tissue level. At cellular level, no st atistically significant differences in keratinocyte colony forming efficiency (CFE) (p=0.1641), was observed. In the case of fibroblasts, no significant differences in the cell alignment index (p<0.1717), and their ability to contract collagen gel (p=0.851) were detected. At the tissue levels, all the four skin equivalents were characterized using histological and immunohistochemical analysis with no significant differences found in either epidermal basal cell count, thickness of viable epidermis, and relative intensity of filaggrin and claudin-1. Our results demonstrated that 3D printing can achieve the same high-quality skin constructs as have been developed traditionally, thus opening new avenues for numerous high-throughput industrial and clinical applications.

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου