Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2021

Risk of Diabetes in Patients with Long-Standing Graves' Disease: A Longitudinal Study

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

pubmed-meta-image.png

Endocrinol Metab (Seoul). 2021 Dec 16. doi: 10.3803/EnM.2021.1251. Online ahead of print.

ABSTRACT

BACKGROUND: The detrimental effects of excessive thyroid hormone on glucose metabolism have been widely investigated. However, the risk of diabetes in patients with long-standing hyperthyroidism, especially according to treatment modality, remains uncertain, with few longitudinal studies.

METHODS: The risk of diabetes in patients with Graves' disease treated with antithyroid dru gs (ATDs) for longer than the conventional duration (≥2 years) was compared with that in age-and sex-matched controls. The risk was further compared according to subsequent treatment modalities after a 24-month course of ATD: continuation of ATD (ATD group) vs. radioactive iodine ablation (RIA) group.

RESULTS: A total of 4,593 patients were included. Diabetes was diagnosed in 751 (16.3%) patients over a follow-up of 7.3 years. The hazard ratio (HR) for diabetes, after adjusting for various known risk factors, was 1.18 (95% confidence interval [CI], 1.10 to 1.28) in patients with hyperthyroidism. Among the treatment modality groups, the RIA group (n=102) had a higher risk of diabetes than the ATD group (n=4,491) with HR of 1.56 (95% CI, 1.01 to 2.42). Further, the risk of diabetes increased with an increase in the ATD treatment duration (P for trend=0.019).

CONCLUSION: The risk of diabetes was significantly higher in patients with long-standing Graves' disease than in t he general population, especially in patients who underwent RIA and prolonged ATD treatment. Special attention to hyperglycemia during follow-up along with effective control of hyperthyroidism may be necessary to reduce the risk of diabetes in these patients.

PMID:34915605 | DOI:10.3803/EnM.2021.1251

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου