Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2021

Sensitivity of treatment-free survival to subgroup analyses in patients with advanced melanoma treated with immune checkpoint inhibitors

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader
imagePatients with advanced melanoma treated with immune checkpoint inhibitors can experience ongoing disease control after treatment discontinuation without subsequent systemic anticancer therapy. We previously defined a novel outcome, treatment-free survival (TFS), as the time between protocol therapy cessation and subsequent therapy initiation/death. We assessed the effect of established prognostic variables [lactate dehydrogenase (LDH), programmed death ligand 1 status, BRAF mutation status, performance status, and sex] on TFS in different treatment scenarios: treatment until toxicity/progression with frequent early cessation (nivolumab plus ipilimumab), treatment until toxicity/progression with a well-tolerated regimen (nivolumab), and treatment for a short fixed duration (ipilimumab). Data were pooled from 1077 patients with advanced melanoma treated in the CheckMate 069 and 067 trials. TFS was defined as the area between the Kaplan–Meier curves for time to therapy cessation and time to subsequent therapy initiation/death. TFS was estimated by restricted mean (r-mean) survival time at 36 months since randomization. Clinically meaningful TFS (r-mean TFS 3.7–12.7 months) was observed across all patient subgroups. TFS was longest in patients treated with nivolumab plus ipilimumab. The largest differences in r-mean TFS were observed with LDH in the nivolumab plus ipilimumab and ipilimumab treatment groups (TFS difference 4.7 and 4.9 months, respectively). In the nivolumab group, there was little difference in TFS across subgroups (r-mean TFS 3.7–5.5 months). TFS was sensitive to pro gnostic subgroup differences; however, duration of treatment affected the sensitivity of TFS. These results provide further support for TFS as a clinical outcome measure.
View on the web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)