Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2022

Growth in fetuses of the constrictor pharyngis superior with special reference to its meeting with the buccinator: an embryological basis of adult variations in palatopharyngeal anatomy

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

pubmed-meta-image.png

Surg Radiol Anat. 2022 Feb 28. doi: 10.1007/s00276-022-02907-w. Online ahead of print.

ABSTRACT

PURPOSE: The constrictor pharyngis superior (CPS) initially develops along the posterior wall of the pharyngeal mucosal tube, whereas, during the early phase, the buccinators (BC) are far anterolateral to the CPS. The process and timing of their meeting during fetal growth have not been determined.

METHODS: The topographical relationship between the growing BC and CPS was as sessed in histological sections from 22 early- and mid-term fetuses of approximate gestational age (GA) 8-16 weeks, and eight late-term fetuses of approximate GA 31-39 weeks.

RESULTS: At 8-9 weeks, the palatopharyngeus appeared to pull the CPS up and forward. Until 11 weeks, the CPS was attached to the hamulus of the pterygoid (pterygopharyngeal part). Until 13 weeks, the CPS extended anterolaterally beyond the hamulus to meet the BC. Some BC muscle fibers originated from the oral mucosa. Notably, by 30 weeks, the CPS-BC interface had become covered by or attached to the palatopharyngeus. Muscle fibers of the palatopharyngeus, however, were thinner than those of the CPS and BC. At and near the interface, BC muscle fibers tended to run along the left-right axis, whereas those of the CPS ran anteroposteriorly. A definite fascia (i.e., a future pterygomandibular raphe) was usually absent between these muscles in fetuses.

CONCLUSIONS: The excess anterior growth of the CPS wi th its subsequent degeneration might cause individual anatomical variations in composite muscle bundles of the palatopharyngeus-CPS complex or palatopharyngeal sphincter. A tensile transduction from the BC to the CPS through the raphe seemed unnecessary for cooperative suckling and swallowing after birth.

PMID:35226125 | DOI:10.1007/s00276-022-02907-w

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου