Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2022

Sphenoidotomy kinetics in patients with chronic rhinosinusitis without nasal polyps

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

pubmed-meta-image.png

Acta Otorhinolaryngol Ital. 2022 Feb 7. doi: 10.14639/0392-100X-N1545. Online ahead of print.

ABSTRACT

OBJECTIVE: Stenosed sphenoid sinus ostia are among the most common findings in revision endoscopic sinus surgery. This study sought to identify the optimal intraoperative sphenoidotomy size for prevention of postoperative stenosis.

METHODS: 32 patients affected by chronic rhinosinusitis not associated with nasal polyps (CRSsNP) underwent 52 sphenoidotomies. Sphenoidot omy size was assessed using a ruler intraoperatively and at the first, third and sixth months postoperatively. Ostia sizes, SNOT-22 questionnaire findings, episodes of recurrent sinusitis and need for revision surgery were recorded.

RESULTS: All sphenoidotomies exhibited a significant size reduction (mean 43.4 ± 6.8%) at the first month postoperatively, with a tendency to enlarge at 3 months and stabilise at 6 months. Ostia larger than 61.3 mm2 did not exhibit stenoses postoperatively. Stenosis was observed in 11 sphenoidotomies (21.2%); however, only five presented with recurrent symptoms (9.6%), while three required revision sphenoid surgery (5.8%).

CONCLUSIONS: Sphenoidotomy size significantly reduced during the first postoperative month and then stabilised. A baseline sphenoidotomy size of 61.3 mm2 at the time of the operation seemed sufficient to prevent ostium stenosis. Half of stenosed ostia presented with recurrent symptoms.

PMID:35129538 | DOI:10.14639/0392-100X-N1545

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου