Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 5 Απριλίου 2022

Comparison of Responses to DCN vs. VCN Stimulation in a Mouse Model of the Auditory Brainstem Implant (ABI)

paythelady.61 shared this article with you from Inoreader

Abstract

The auditory brainstem implant (ABI) is an auditory neuroprosthesis that provides hearing to deaf patients by electrically stimulating the cochlear nucleus (CN) of the brainstem. Whether such stimulation activates one or the other of the CN's two major subdivisions is not known. Here, we demonstrate clear response differences from the stimulation of the dorsal (D) vs. ventral (V) subdivisions of the CN in a mouse model of the ABI with a surface-stimulating electrode array. For the DCN, low levels of stimulation evoked multiunit responses in the inferior colliculus (IC) that were unimodally distributed with early latencies (avg. peak latency of 3.3 ms). However, high levels of stimulation evoked a bimodal distribution with the addition of a late latency response peak (avg. peak latency of 7.1 ms). For the VCN, in contrast, electrical stimulation elicited multiunit responses that were usually unimodal and had a latency similar to the DCN's late respon se. Local field potentials (LFP) from the IC showed components that correlated with early and late multiunit responses. Surgical cuts to sever the output of the DCN, the dorsal acoustic stria (DAS), gave insight into the origin of these early and late responses. Cuts eliminated early responses but had little-to-no effect on late responses. The early responses thus originate from cells that project through the DAS, such as DCN's pyramidal and giant cells. Late responses likely arise from the spread of stimulation from a DCN-placed electrode array to the VCN and could originate in bushy and/or stellate cells. In human ABI users, the spread of stimulation in the CN may result in abnormal response patterns that could hinder performance.
View on the web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)