Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2022

A 3‐year prospective cohort on the incidence of prosthodontic complications associated with three implant treatment options for the edentulous mandible

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

Abstract

Objective

this prospective study assessed the number and reasons for post-treatment visits due to prosthodontic complications in patients treated with three types of implant treatment for the edentulous mandible.

Methods

study groups comprised patients treated with single-implant overdenture (G-I; n=11), 2-implant overdenture (G-II; n=13), and 4-implant fixed prosthesis (G-III; n=13). Programmed recall visits occurred at the 6-, 12- and 36-month follow-ups. The management of prosthodontic complications occurred continuously in unscheduled appointments. Data analysis included calculation of incidence rates, chi-square and Kruskal-Wallis tests, and Poisson regression with robust error variance to model the occurrence of visits due to prosthodontic complications.

Results

there were 89 unscheduled appointments during the entire follow-up period, ranging from 0 to 7 (mean=2.41; SD=2.2) per patient. No between-group differences were found regarding the frequency of unscheduled visits. However, the duration of the appointments (scheduled and unscheduled) was significantly higher for G-III (p<0.001). The length of follow-up was the only predictor of the number of post-insertion visits (p=0.004). The frequency of prosthodontic events was higher for G-I and G-II compared to G-III (p<0.001). Nearly half of the events in G-I and G-II were matrix replacements, and artificial teeth fracture was more frequent in G-III.

Conclusions

all patients were at risk of post-delivery prosthodontic complications and required regular recall visits to achieve satisfactory function and to prevent further problems. Overdentures required higher rates of maintenance visits, particularly for replacement of the retentive inserts, while fixed implant prostheses required longer clinical times for management of complications when compared to overdentures.

View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου