Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2022

Virologic failure following low-level viremia and viral blips during antiretroviral therapy: results from a European multicenter cohort

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

cid_ogimage.png

Abstract
Background
It is unclear whether low-level viremia (LLV), defined as repeatedly detectable viral load (VL) of <200 copies/mL, and/or transient viremic episodes (blips) during antiretroviral therapy (ART), predict future virologic failure. We investigated the association between LLV, blips, and virologic failure (VF) in a multi-center European cohort.
Methods
People with HIV-1 who started ART 2005 or later were identified from the EuResist Integrate d Database. We analyzed the incidence of VF (≥200 copies/mL) depending on viremia exposure, starting 12 months after ART initiation (grouped as suppression [≤50 copies/mL], blips [isolated VL of 51–999 copies/mL], and LLV [repeated VLs of 51–199 copies/mL]) using Cox proportional hazard models adjusted for age, sex, injecting drug use, pre-ART VL, CD4 count, HIV-1 subtype, type of ART, and treatment experience. We queried the database for drug resistance mutations (DRM) related to episodes of LLV and VF and compared those with baseline resistance data.
Results
During 81,837 person-years of follow-up, we observed 1,424 events of VF in 22,523 participants. Both blips (adjusted subhazard ratio [aHR], 1.7; 95% confidence interval [CI], 1.3−2.2) and LLV (aHR, 2.2; 95% CI, 1.6−3.0) were associated with VF, compared with virologic suppression. These associations remained statistically significant in sub-analyses restricted to people with VL <200 copies/mL and those starting ART 2014 or later. Among people with LLV and genotype data available within 90 days following LLV, 49/140 (35%) had at least one DRM.
Conclusions
Both blips and LLV during ART are associated with increased risk of subsequent VF.
View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου