Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2022

Failure modes and effects analysis of pediatric I‐131 MIBG therapy: Program design and potential pitfalls

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

Abstract

Background

There is growing interest among pediatric institutions for implementing iodine-131 (I-131) meta-iodobenzylguanidine (MIBG) therapy for treating children with high-risk neuroblastoma. Due to regulations on the medical use of radioactive material (RAM), and the complexity and safety risks associated with the procedure, a multidisciplinary team involving radiation therapy/safety experts is required. Here, we describe methods for implementing pediatric I-131 MIBG therapy and evaluate our program's robustness via failure modes and effects analysis (FMEA).

Methods

We formed a multidisciplinary team, involving pediatric oncology, radiation oncology, and radiation safety staff. To evaluate the robustness of the therapy workflow and quantitatively assess potential safety risks, an FMEA was performed. Failure modes were scored (1–10) for their risk of occurrence (O), severity (S), and being undetected (D). Risk priority number (RPN) was calculated from a product of these scores and used to identify high-risk failure modes.

Results

A total of 176 failure modes were identified and scored. The majority (94%) of failure modes scored low (RPN <100). The highest risk failure modes were related to training and to drug-infusion procedures, with the highest S scores being (a) caregivers did not understand radiation safety training (O = 5.5, S = 7, D = 5.5, RPN = 212); (b) infusion training of staff was inadequate (O = 5, S = 8, D = 5, RPN = 200); and (c) air in intravenous lines/not monitoring for air in lines (O = 4.5, S = 8, D = 5, RPN = 180).

Conclusion

Through use of FMEA methodology, we successfully identified multiple potential points of failure that have allowed us to proactively mitigate risks when implementing a pediatric MIBG program.

View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου