Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2022

Vaccine effectiveness against influenza A(H3N2)-associated hospitalized illness, United States, 2022

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader
Abstract
Background
The COVID-19 pandemic was associated with historically low influenza circulation during the 2020–2021 season, followed by increase in influenza circulation during the 2021–2022 US season. The 2a.2 subgroup of the influenza A(H3N2) 3C.2a1b subclade that predominated was antigenically different from the vaccine strain.
Methods
To understand the effectiveness of the 2021–2022 vaccine against hospitalized influenza illness, a multi-state sentinel surveillance network enrolled adults aged ≥18 years hospitalized with acute respiratory illness (ARI) and tested for influenza by a molecular assay. Using the test-negative design, vaccine effectiveness (VE) was measured by comparing the odds of current season influenza vaccination in influenza-positive case-patients and influenza-negative, SARS-CoV-2-negative controls, adjusting for confounders. A separate analysis was performed to illustrate bias introduced by includin g SARS-CoV-2 positive controls.
Results
A total of 2334 patients, including 295 influenza cases (47% vaccinated), 1175 influenza- and SARS-CoV-2 negative controls (53% vaccinated), and 864 influenza-negative and SARS-CoV-2 positive controls (49% vaccinated), were analyzed. Influenza VE was 26% (95%CI: -14 to 52%) among adults aged 18-64 years, -3% (95%CI: -54 to 31%) among adults aged ≥65 years, and 50% (95%CI: 15 to 71%) among adults 18-64 years without immunocompromising conditions. Estimated VE decreased with inclusion of SARS-CoV-2-positive controls.
Conclusions
During a season where influenza A(H3N2) was antigenically different from the vaccine virus, vaccination was associated with a reduced risk of influenza hospitalization in younger immunocompetent adults. However, vaccination did not provide protection in adults ≥65 years of age. Improvements in vaccines, antivirals, and prevention strategies are warranted.
View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου