Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2022

Corticosteroid Nasal Irrigation as Early Treatment of Olfactory Dysfunction in COVID‐19: A prospective randomized controlled trial

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

Abstract

Objective

This study aimed to evaluate the efficacy of corticosteroid irrigation compared to saline to no nasal irrigation in COVID-19 patients with olfactory loss.

Design and Setting

A randomized controlled study was conducted at the Otolaryngology-Head & Neck Surgery Department, Ramathibodi Hospital, Faculty of Medicine, Mahidol University.

Participants

Two hundred thirty-seven COVID-19 participants with a new-onset smell loss were recruited into the study. Two hundred twenty-two participants met the inclusion criteria and were randomized into three groups; corticosteroid irrigation, saline irrigation, and no treatment.

Main outcome measures

The primary outcome was the mean difference in the smell sensation score among the groups after treatment at 1, 2, and 6 weeks. The secondary outcomes measurements included 1)a self-rating quality of life(QOL)-related smell dysfunction score, 2)the change over time in smell sensation score and self-rating QOL-related smell dysfunction score, and 3)the median time to complete recovery of smell loss.

Results

The mean differences in smell sensation scores among the three groups were not statistically significant at any follow-up period. The mean score of self-rating QOL-related smell dysfunction in the corticosteroid group was significantly better than the other groups at one week. The change of outcome scores showed significant improvement over time, regardless of the treatments. The median time to complete smell recovery was similar: three weeks.

Conclusion

This study emphasized that corticosteroid nasal irrigation is not superior to saline or no nasal irrigation in restoring the sense of smell in COVID-19-associated olfactory loss.

This article is protected by copyright. All rights reserved.

View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου